Kalendarium: 5 marca 1940 r. w Moskwie podjęto uchwałę o rozstrzelaniu polskich jeńców wojennych przebywających w sowieckich obozach
5 marca 1940 roku Biuro Polityczne Komitetu Centralnego Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) podjęło uchwałę o rozstrzelaniu polskich jeńców wojennych przebywających w sowieckich obozach w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie oraz polskich więźniów przetrzymywanych przez NKWD na obszarze przedwojennych wschodnich województw Rzeczypospolitej. W wyniku tej decyzji zgładzono około 22 tys. obywateli polskich. – informuje portal PolskieRadio.pl
– Wszyscy są zatwardziałymi wrogami władzy sowieckiej, pełnymi nienawiści do ustroju sowieckiego (…). Sprawy należy rozpatrzyć bez wzywania aresztowanych i bez przedstawiania zarzutów, decyzji o zakończeniu śledztwa i aktu oskarżenia – pisał o polskich oficerach szef NKWD Ławrientij Beria.
– Nawet wtedy było dla mnie oczywiste, że Rosjanie mordowali polskich oficerów dlatego, że oficerowie ci stanowili elitę. Stanowili wykształcone, oczywiste jądro antykomunizmu, które pozostałoby w powojennej Polsce i uczyniłoby Polskę znacznie trudniejszą do strawienia przez Rosję. Byli oni przeszkodą, którą trzeba było usunąć i która została siłą usunięta – mówił 5 marca 1989 roku na antenie Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa amerykański pułkownik John Van Vliet, który 13 maja 1943 r. wraz z kilkoma innymi alianckimi jeńcami-świadkami oglądał na miejscu zbrodni prace ekshumacyjne prowadzone przez Niemców w lesie katyńskim.
Notatka Ławrentija Berii do Józefa Stalina
Decyzja o masowym rozstrzeliwaniu obywateli polskich zapadła na najwyższym szczeblu sowieckich władz partyjnych i państwowych. Jej podstawą było ściśle tajne pismo, które 5 marca 1940 roku ludowy komisarz spraw wewnętrznych Ławrientij Beria skierował do Józefa Stalina.
Szef NKWD pisał w nim m.in.: „W obozach dla jeńców wojennych NKWD ZSRS i w więzieniach zachodnich obwodów Ukrainy i Białorusi w chwili obecnej przetrzymywana jest wielka liczba byłych oficerów armii polskiej, byłych pracowników policji polskiej i organów wywiadu, członków nacjonalistycznych kontrrewolucyjnych partii, członków ujawnionych kontrrewolucyjnych organizacji powstańczych, uciekinierów i innych. Wszyscy oni są zatwardziałymi wrogami władzy sowieckiej, pełnymi nienawiści do ustroju sowieckiego”.
Według danych zawartych w piśmie Berii do Stalina, w obozach dla jeńców wojennych przetrzymywano (nie licząc szeregowców i kadry podoficerskiej): „14 tys. 736 byłych oficerów, urzędników, obszarników, policjantów, żandarmów, służby więziennej, osadników i agentów wywiadu – według narodowości: ponad 97 proc. Polaków”.
Oceniając, że wszyscy polscy jeńcy wojenni przetrzymywani w obozach oraz Polacy znajdujący się w więzieniach „są zatwardziałymi, nierokującymi poprawy wrogami władzy sowieckiej”, Beria wnioskował o rozpatrzenie ich spraw w trybie specjalnym, „z zastosowaniem wobec nich najwyższego wymiaru kary – rozstrzelanie”. Dodawał, że sprawy należy rozpatrzyć bez wzywania aresztowanych i bez przedstawiania zarzutów, decyzji o zakończeniu śledztwa i aktu oskarżenia. Formalnie wyroki miały być wydawane przez Kolegium Specjalne NKWD, w składzie: Iwan Basztakow, Bogdan Kobułow i Wsiewołod Mierkułow.
Powyższe wnioski przedstawione przez szefa NKWD zostały w całości przyjęte 5 marca 1940 roku przez Biuro Polityczne KC WKP(b). Pod pismem Berii znalazły się aprobujące podpisy Józefa Stalina – sekretarza generalnego WKP(b), Klimenta Woroszyłowa, marszałka Związku Sowieckiego i komisarza obrony, Wiaczesława Mołotowa, przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych i komisarza spraw zagranicznych, oraz Anastasa Mikojana, wiceprzewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych i komisarza handlu zagranicznego, a także ręczna notatka: „Kalinin – za, Kaganowicz – za”. (Michaił Kalinin – przew. Prezydium Rady Najwyższej ZSRS – teoretycznie głowa państwa sowieckiego; Łazar Kaganowicz – wiceprzewodniczący Rady Komisarzy Ludowych i komisarz transportu i przemysłu naftowego).
Zamordowani strzałami w tył głowy
3 kwietnia 1940 roku NKWD rozpoczęło likwidację obozu w Kozielsku, a dwa dni później obozów w Starobielsku i Ostaszkowie. Kozielska do Katynia przewieziono… – cały artykuł na źródłowej stronie PolskieRadio24.pl – po kliknięciu na link
4 Wikipedia: Zbrodnia katyńska
◙ Podobne informacje:
Kalendarium: 3 kwietnia 1940 r. NKWD rozpoczęło mordowanie polskich jeńców w Katyniu
?? 365 dni wojny. Rok heroicznej walki Ukrainy z brutalną rosyjską inwazją
6 odpowiedzi na “Kalendarium: 5 marca 1940 r. w Moskwie podjęto uchwałę o rozstrzelaniu polskich jeńców wojennych przebywających w sowieckich obozach”
http://niewygodne.info.pl/artykul9/04571-Eksterminacja-polskich-elit-podczas-II-WS.htm?fbclid=IwAR1GemmHBl6bpgCdHlBlZDA9Y_hGvPyT3srSH0kK6cX875yHJWHqlBw-QLk
Polska pod okupacją niemiecko ruską straciła 39 proc. lekarzy, 33 proc. nauczycieli szkół niższych szczebli, 30 proc. naukowców i wykładowców wyższych uczelni, 28 proc. księży i 26 proc. prawników. Nigdzie indziej likwidacja elit nie była tak głęboka
Rosjanie oraz Niemcy w trakcie okupacji polskich terytoriów podczas II wojny światowej wielką wagę przykładali do eksterminacji polskich elit. Ich celem była likwidacja inteligencji oraz środowiska naturalnych przywódców, którzy choćby potencjalnie mogliby stanąć na czele narodu w chwili zrywu lub odrodzenia. Symbolami takich działań była np. niemiecka „Operacja AB” czy sowiecka zbrodnia katyńska. Niestety, ale w żadnym innym państwie Europy eliminacja elit nie była tak pieczołowicie realizowana, jak na terytorium Polski.
Z badań Instytutu Pamięci Narodowej (IPN) wynika, że w latach 1939-1945 zginęło od 5,6 do 5,8 mln polskich obywateli. Uwzględniając fakt, że przed wrześniem 1939 roku II RP liczyła 35 mln obywateli, oznacza to, że w wyniku wojny i okupacji straty sięgnęły ok. 16-17 proc. populacji. Dla porównania – straty w ludności w innych państwach okupowanych podczas II wojny światowej były dużo mniejsze. Populacja Holandii zmniejszyła się o 2,2 proc., Francji – o 1,5 proc., a Belgii – o zaledwie 0,7 proc.
W przypadku Polski istotnym elementem był fakt, że okupanci wielką wagę przykładali do eksterminacji elit. Wynikało to ze zbrodniczych założeń ideologii prezentowanych przez reżimy Hitlera i Stalina, które nie przewidywały istnienia ludzi mogących swoim doświadczeniem, inteligencją czy autorytetem stanowić zagrożenie dla nowych władz okupacyjnych. Hitler już w 1939 roku powtarzał, że: „Tylko naród, którego warstwy kierownicze zostaną zniszczone, da się zepchnąć do roli niewolników”
Pytanie – kto po drugiej wojnie przyszedł na ich miejsce? Kto tworzył nowe elity, które miały rządzić PRL? Otóż zamordowanych w Katyniu podmieniono tysiącami sowieckich oficerów i członków Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. To też było jednym z powodów, dla którego Polska po II wojnie nie była w stanie samodzielnie decydować o swoim losie. Importowane ze wschodu „elity” robiły to za nas. Niestety.
Przybyłe ze wschodu pachołki sowietów uzupełnione przez miejscowych często bandytów i kolaborantów stały się nową elytą PRL, która przejęła Polskę. Dzisiejsze elyty III RP to często ich dzieci i wnuki.
„Transformacja – od Lenina do Putina” Grzegorza Brauna to nie tylko rewelacyjna lekcja historii, ale przede wszystkim ukazanie tego, jak za pomocą rozmaitych technik manipulacji pogrywano milionami istnień ludzkich. Obraz ten nie jest historią zamkniętą, ponieważ – jak zauważył sam autor filmu – transformacja się nie kończy
https://www.youtube.com/watch?v=BlN10cTgvIQ
CZ.1: https://youtu.be/w3Q2IwziMXY
CZ.2: https://youtu.be/ZsU4-4r9FeI
CZ.3: https://www.dailymotion.com/video/x55jtan
https://youtu.be/wltZvKqz3vs
https://youtu.be/BrOYdlL16cE
[…] infobusko.pl [06.03.2020]: – Kalendarium: 5 marca 1940 r. w Moskwie podjęto uchwałę o rozs… […]
Cześć i chwała bohaterom !!!
Mam nadzieję że ich oprawców piekło pochłonęło po stokroć