Kalendarium: 27 listopada 1947 r. bezpieka aresztowała ppłk. Łukasza Cieplińskiego, ostatniego prezesa Zarządu Głównego Zrzeszenia WiN

27 listopada 1947 roku, dzień po swoich 44. urodzinach, został aresztowany w Zabrzu przez Urząd Bezpieczeństwa ppłk. Łukasz Ciepliński, ps. „Pług”. Był ostatnim dowódcą Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Po uwięzieniu przez komunistów zachował niezłomną postawę, której świadectwo zawarł w grypsach napisanych do żony i syna. 1 marca, w rocznicę śmierci „Pługa” w 1951 r., obchodzony jest Narodowy Dzień Pamięci o Żołnierzach Wyklętych. – informują portal muzeum1939.pl i PolskieRadio24.pl

○ Łukasz Ciepliński /źródło Muzeum Okręgowe w Rzeszowie; Wikipedia

Bohater Września’ 39 i jeden z dowódców Armii Krajowej urodził się w Kwilczu 26 listopada 1913 r. Od początku, za sprawą rodziców- Franciszka i Marii z d. Kaczmarek- był  wychowywany w duchu patriotycznym- skończył Szkołę Kadetów, następnie ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Komorowie- Ostrowi Mazowieckiej w stopniu podporucznika. Od 1936 roku służył w 62. pułku piechoty w Bydgoszczy.

Jako dowódca kompanii przeciwpancernej wsławił się w czasie bitwy nad Bzurą i walkach w Puszczy Kampinoskiej. Podczas odwrotu resztek armii „Poznań” i „Pomorze” w rejonie Witkowic, celem zabezpieczenia przeprawy i przedarcia się do Warszawy, zniszczył sześć niemieckich czołgów i dwa wozy bojowe. Za ten czyn został odznaczony orderem Virtuti Militari V klasy przez gen. Tadeusza Kutrzebę. Po kapitulacji Warszawy przedarł się na Węgry. Przeszkolony w zakresie konspiracji w placówce wojskowej w Budapeszcie przedarł się z powrotem do kraju.  Aresztowany wraz z towarzyszami z konspiracji przez policję ukraińską w Baligrodzie został osadzony w więzieniu w Sanoku, z którego w 1940 roku zbiegł.

>>>   PR24.pl: Łukasz Ciepliński „Pług” – niezłomny dowódca AK i WiN   <<<

W nocy z 7 na 8 października 1944 roku podjął nieudaną próbę uratowania 400 swoich kolegów i podkomendnych z AK z więzienia NKWD na zamku w Rzeszowie.  W styczniu 1945 roku przeniesiony do sztabu Okręgu Krakowskiego AK. Przechodzi do organizacji „NIE” ( jej dowódcą był gen. Emil Fieldorf „Nil”). Następnie związał się z organizacją „Wolność i Niezawisłość” (WiN). Po rozbiciu III Zarządu Głównego organizacji przejął dowodzenie nad IV komendą WiN-u. Dzięki niemu „Wolność i Niezawisłość” utworzyła ekspozytury zagraniczne, m.in. w Moskwie, Berlinie, Rzymie i Londynie.

W wyniku aresztowania w Zabrzu 27 listopada 1947 r. godzi się, pod obietnicą „cichej amnestii” dla współpracowników, na ujawnienie struktur i grę wywiadowczą Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego z Zachodem. Gdy Ciepliński dowiaduje się o prawdziwych zamiarach funkcjonariuszy UB wycofuje się ze współpracy, co zadecydowało o postawieniu na nim wyroku śmierci.

○ Monument Łukasza Cieplińskiego w strukturze Pomnika Żołnierzy Wyklętych w Rzeszowie przy Alei Łukasza Cieplińskiego. / źródło: Wikipedia

Brutalne i okrutne śledztwo wobec podpułkownika Łukasza Cieplińskiego i jego współpracowników trwało aż trzy lata i było prowadzone pod bezpośrednim nadzorem NKWD.

Jednym z przesłuchujących go był Jerzy Kędziora. Tak o nim mówił podczas rozprawy IV prezes WiN:

„W czasie śledztwa leżałem skatowany w kałuży własnej krwi. Mój stan psychiczny był w tych warunkach taki, że nie mogłem sobie zdawać sprawy z tego, co pisał oficer śledczy.”

Był przetrzymywany w warszawskim więzieniu mokotowskim. Zachowały się grypsy więzienne adresowane do rodziny w ostatnich miesiącach życia Łukasza Cieplińskiego. Pisał je ołówkiem chemicznym na dwóch stronach bibułki, którą skręcał i wciskał w szwy chusteczki sporządzonej z więziennego prześcieradła, następnie przemycanej do krewnych. Ta chusteczka trafiła do adresatów i dziś jest najcenniejszą pamiątką rodziny. W jednym z grypsów pisał do żony:

„Kochana Wisiu! Jeszcze żyję, chociaż są to prawdopodobnie już ostatnie dla mnie dni. Siedzę z oficerem gestapo. Oni otrzymują listy, a ja nie. A tak bardzo chciałbym otrzymać chociaż parę słów Twoją ręką napisanych (…). Ten ból składam u stóp Boga i Polski (…). Bogu dziękuję za to, że mogę umierać za Jego wiarę świętą, za moją Ojczyznę i za to, że dał mi taką żonę i wielkie szczęście rodzinne.”

Rozprawa odbyła się w październiku 1950 przed Wojskowym Sądem Rejonowym w Warszawie. Przed stalinowskim sądem mówił:

„Staję przed zarzutem zdrady narodu polskiego, a przecież już w młodości życie moje Polsce ofiarowałem i dla niej chciałem pracować. Dla mnie sprawa polska była największą świętością.”

Prasa komunistyczna pisała natomiast:

„Historia zdrady narodowej… szpiedzy na żołdzie amerykańskim … Współpracowali z Mikołajczykiem i kardynałem Hlondem …”

14 października ppłk Łukasz Ciepliński został skazany na 5-krotną karę śmierci oraz 30 lat więzienia (wraz z nim było sądzonych i skazanych na karę śmierci Sr.1099/50 przez WSR na podstawie 86 §1,2 KKWP 7 Dekretu sześciu jego współpracowników: Józef Batory, Franciszek Błażej, Karol Chmiel, Mieczysław Kawalec, Adam Lazarowicz, Józef Rzepka); ława pod przewodnictwem płk. Aleksandra Wareckiego.

>>>   WiN. Walczyli z sowietyzacją Polski, zostali skazani na śmierćm  <<<

Przed śmiercią Łukasz Ciepliński powiedział współwięźniowi, że będzie trzymał w ustach medalik i po tym będzie można odnaleźć jego zwłoki. Wyrok śmierci został wykonany 1 marca 1951 r. , Łukasz Ciepliński został zabity strzałem w tył głowy w piwnicy pomieszczeń gospodarczych więzienia UB na Mokotowie w Warszawie. Według współwięźniów wszyscy oskarżeni w procesie zostali straceni tego samego dnia, choć w aktach znajdują się dwie daty: 1 marca i 1 czerwca.

Miejsce pochówku tego wybitnego polskiego oficera jest do tej pory nieznane. Grób symboliczny awansowanego pośmiertnie do stopnia pułkownika Łukasza Cieplińskiego znajduje się… – cały artykuł na źródłowej stronie muzeum1939.pl  – po kliknięciu na link

♦ Wikipedia: – Łukasz Konrad Ciepliński ps. „Pług”, „Ostrowski”, „Ludwik”, „Apk”, „Grzmot”, „Bogdan” (ur. 26 listopada 1913 w Kwilczu, zm. 1 marca 1951 w Warszawie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego (w 2013 r. awansowany pośmiertnie do stopnia pułkownika), żołnierz Organizacji Orła Białego, ZWZ–AK oraz NIE i DSZ, prezes IV Komendy Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, kawaler Orderu Orła Białego. ♂

◙ Podobne informacje:

1 MARCA: Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych

Kalendarium: 5 października 1950 r. przed RSW w Warszawie rozpoczął się proces IV Zarządu Głównego Zrzeszenia WiN. Zapadło siedem wyroków śmierci.

Kalendarium: 24 lutego 1953 r. zamordowano ostatniego dowódcę Kedywu Armii Krajowej, generała Augusta Emila Fieldorfa „Nila”

Kalendarium: 25 maja 1948 r. po pokazowym procesie strzałem w tył głowy wykonano wyrok śmierci na rotmistrzu Witoldzie Pileckim

NH: Jak „K-22” został „Jerzym”. Gestapowski szpicel na usługach UB żył sobie długo, dostatnio i szczęśliwie

Jerzy Kędziora – UBecka bestia, oprawca Hieronima Dekutowskiego, Łukasza Cieplińskiego i wielu innych niezłomnych wyklętych