I ❤ BZ: Herb Buska - słońce? monstrancja? czy po prostu słoneczna monstrancja? - Internetowy Portal Informacyjny Mieszkańców Miasta i Gminy Busko-Zdrój

I ❤ BZ: Herb Buska – słońce? monstrancja? czy po prostu słoneczna monstrancja?

15 grudnia 2019 | Jarosław Kruk 14.12.2019 | | 11 komentarzy

– Ale żeby Pan brał przykład osoby chorej psychicznie o monstrancji w herbie to pokazuje że jest Pan już na dnie. – napisał pod moim adresem internauta „Do redakcji” – 13 GRUDNIA 2019 O 18:42 – w komentarzach pod artykułem RK: Chcą stworzyć konkurencję dla „zieleni miejskiej” w Kielcach – a w Busku? . Wywołany tak subtelnie do tablicy spróbuję odnieść się merytorycznie do tematu „Herb Buska”.

Zagadnieniem zajmowali się już wcześniej więksi znawcy historii Buska – śp. Leszek Marciniec i pan Franciszek Rusak, spróbuję sił i ja. Mam nadzieję, że i moja analiza spotka się z zainteresowaniem oraz ewentualnie konstruktywną krytyką.

Porównanie: z lewej słoneczka – emotikony, herb Buska, złota monstrancja z białą hostią

Gwoli wprowadzenia cytat z Poznańskiego Portalu Matematycznego, z wpisu „O dowodzeniu twierdzeń”:
Matematyka jest nauką ścisłą. Jak rozumieć to często słyszane stwierdzenie? Cechą charakterystyczną matematyki jest uznawanie faktów dotyczących badanych przez nią obiektów (takich jak liczby czy figury geometryczne) wyłącznie na podstawie dowodów. Nie wystarczy autorytet nauczyciela („tak właśnie jest!”) ani nawet powszechna opinia („wszyscy tak mówią!”)
Dowód to ścisłe, przebiegające zgodnie z ustalonymi regułami uzasadnienie danego stwierdzenia. Dopiero po przedstawieniu poprawnego dowodu matematycy nazywają zdania, opisujące pewne własności obiektów, twierdzeniami.

Ja na bazie wiedzy jaką posiadam na ten czas twierdzę, że herb Buska to na czerwonym tle stylizowana grafika złotej monstrancji z białym opłatkiem hostii w środku.

>>> Słoneczna monstrancja. Herb miasta Busko-Zdrój  <<<
HERBY Z BLISKA [3 czerwca 2021]

Poniżej zamieszczam sporządzone przeze mnie uzasadnienie:

◙ Często przywoływana przeze mnie Wikipedia podaje:
Herb Buska-Zdroju: – Najstarszy zachowany wizerunek herbu to pieczęć magistratu miasta Buska, która została odciśnięta na dokumencie z 1517 roku.  Słońce znajduje się w herbie miasta od XIV wieku. Wcześniej była to najprawdopodobniej monstrancja, która jest atrybutem św. Norberta. Liczba promieni zmieniała się na przestrzeni wieków – na początku słońce w herbie miało ich dwanaście. Na dokumencie z 1774 widzimy słońce z ośmioma promieniami, zaś na dokumencie z 1779 jest ich już szesnaście. Obecna wersja zatwierdzona przez Radę Miasta nawiązuje do ostatniego z tych dokumentów. Blazon: na czerwonej tarczy herbowej złote słońce z rozchodzącymi się wokół, równomiernie rozmieszczonymi na całym obwodzie szesnastoma promieniami (na przemian prostymi i falującymi – rozpoczynając od promienia prostego, skierowanego pionowo w górę) i srebrną kulą pośrodku.


◙  Krótka historia miasta Buska i historia herbu miasta Buska.
Mała dawka historii zaczerpnięta od śp. Leszka Marcinca, z rozdziału  Historia miasta Buska” jego opracowania pt. „Kurortu czar” (publikacja na stronie TMB,  8 luty 2015): 

W XI wieku osada znana była z hodowli koni dla drużyn książęcych. Dobra buskie należały do rycerza Dzierżka herbu Janina, zwanego także Dzierżysław, lub – Dersław. W latach 1180 – 1185 Dersław wraz ze swym bratem Witem, biskupem w Płocku, sprowadzili do Buska zakon premonstratensów reguły św. Norberta (tzw. „norbertanek”) i nadali klasztorowi miejscowe dobra. W testamencie spisanym przed wyprawą wojenną przeciwko Turkom, Dersław zapisał klasztorowi część miasta oraz liczne wsie. (…)
Na początku XIX w. znaleziono w gruzach tablicę z XVI w. z epitafium poświęconym Dersławowi. Napis na tablicy brzmi: „Derslaus Chotel Militari Palatinus Sandomirensis Capitaneus Cracowiensis Fundator loci huius obiit anno Domini 1241″ – co w języku polskim znaczy: „Dersław z Chotla, rycerski palatyn sandomierski, kasztelan krakowski, fundator tego miejsca, zmarł roku Pańskiego 1241″. (…)
Zgodnie ze spisaną wcześniej wolą, Busko przeszło we władanie klasztoru i tak pozostało nieprzerwanie do roku 1819. (…)
W XIII wieku, Busko stało się ośrodkiem życia religijnego i rozwijało się jako osada klasztorna.  (…)
W 1252 r. nastąpiło nadanie przez Bolesława Wstydliwego klasztorowi immunitetu skarbowego i znacznych dochodów z eksploatacji złóż soli buskiej. (…)
Z inicjatywy przeoryszy Agnieszki i prepozyta Hermana, książę krakowski Leszek Czarny w 1287 r. przyznał osadzie Busko prawa miejskie (Środy Śląskiej).


Po III Rozbiorze Polski’ Busko znalazło się w zaborze rosyjskim. W 1819 z ukazu Cara nastąpiła kasata zakonu norbertanek i miejscowość stała się miastem rządowym. Po upadku powstania styczniowego, w 1869 r. również z woli Cara, Busko zostało pozbawione praw miejskich oraz zmieniono nazwę Busko na osadę Busk.
We wrześniu 1916 r. Busko zostało przemienione z osady w miasto i równocześnie włączono w jego granice wieś Nadole.
17 stycznia 1917 r. zebrała się po raz pierwszy Rada Miejska, składająca się z 24 radnych mianowanych przez władze okupacyjne. Rada powołała na burmistrza miasta Ludwika Jarczyńskiego oraz powołała Milicję Miejską.
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych reskryptem z 28 listopada 1927 r. zmieniło nazwę gminy miejskiej Busk w powiecie stopnickim na Busko. Na podstawie zebranych przez Zarząd Miasta dokumentów, ustalono herb miasta, wyobrażający słońce w formie gwiazdy szesnastopromiennej.

Historia herbu miasta Buska liczy kilka wieków. Najstarszy (JKR: zachowany) wizerunek herbu znajduje się na pieczęci magistratu miasta Buska, odciśniętej na dokumencie pochodzącym z 1571 r. Herbem Buska było tam słońce o 12 promieniach. Na innych zachowanych wizerunkach herb również jest przedstawiony w postaci promienistego słońca, różna jest tylko liczba promieni. Herb na pieczęci wyciśniętej na dokumencie z 1774 r. wyobraża słońce o ośmiu promieniach, natomiast na dokumencie z 1779 r. widnieje na pieczęci słońce w formie gwiazdy 16 promiennej. Ustalony przez Radę Miejską herb Buska nawiązuje do tych wizerunków. Słońce w herbie Buska jest wyobrażeniem głównym i należy do grupy godeł, które nazwano przypadkowymi. Na podstawie istniejących dokumentów trudno jest ustalić jego pochodzenie.
Druga wersja mówi, że herb Buska nawiązuje do byłych właścicieli miasta, to jest zakonu premonstratensów i jest wizerunkiem monstrancji.


Święty Norbert z Xanten
Krótką historię świętego Norberta i zakonu Premonstratensów przedstawia strona norbertanka.blogspot.com, w streszczeniu wygląda ona następująco:

Święty Norbert urodził się w znakomitej rodzinie szlacheckiej około 1080 roku w miejscowości Xanten (Północna Nadrenia). Jako drugi syn Lorda von Gennep został mianowany kanonikiem w Xanten. (…) W roku 1115 Norbert, podobnie jak niegdyś św. Paweł, spadł z konia spłoszonego uderzeniem pioruna. Tę właśnie chwilę jego życia można nazwać nawróceniem. Po długim okresie wycofania się z życia towarzyskiego poprosił o udzielenie święceń kapłańskich. Zanim jednak został wyświęcony, rozdał swój majątek.

Przyjął święcenia diakonatu i kapłaństwa tego samego dnia. Po tym wydarzeniu powrócił do kolegium kanonickiego w Xanten, usiłując przekonać ich do surowych reguł Kanoników, jednak mu się to, niestety, nie udało. Od papieża Gelazjusza II uzyskał zezwolenie na głoszenie kazań jako wędrowny kaznodzieja. Wyruszył zatem, aby głosić kazania, boso i w zgrzebnym habicie.
Norbert wiódł apostolski tryb życia.

Papież Kalikst II wraz z biskupem Bartłomiejem zachęcili go, aby osiadł i założył Wspólnotę w Prémontré w północnej Francji niedaleko Laon. Ta nowa Wspólnota połączyła kontemplacyjny styl życia mnichów z aktywnością apostolską. Nazwali się P remonstratensami (dziś mają również inne nazwy: Norbertanie oraz Biali Kanonicy). Święty Norbert budował swoje klasztory w miastach bądź na obszarach zaludnionych, ponieważ istotą życia Wspólnoty nie było opactwo czy mury klasztorne, ale „otwarty kościół” oraz uroczyste celebrowanie liturgii w tych kościołach. Sprawowanie liturgii nie było oparte o rytuał mnichów, ale o znacznie bardziej uroczystą celebrację liturgii diecezjalnej, jaką stosowano w wielkich katedrach.

Wybrali regułę świętego Augustyna jako światło przewodnie dla nowej Wspólnoty. Była to reguła kapłanów, którzy zgromadzili się wokół swojego biskupa tworząc wspólnotę.

Święty Norbert oraz jego współtowarzysze znani jako Kanonicy Regularni mieli ogromną świadomość tego, że głoszenie Słowa Bożego stanowi integralną część ich powołania. Jako kolor swoich habitów wykonanych ze zgrzebnej wełny wybrali biel, na czym nosili mantylę’ bądź mucet’ kanoników, przez co spontanicznie nazywano ich Aniołami Zmartwychwstania.

„Przyjmowanie biednych i podróżnych – to, co dziś nazywa się gościnnością – stanowiło część wielkiej tradycji Kanoników. Było to w najwyższym stopniu dzieło miłosierdzia w okresie, w którym pielgrzymowanie uważano za konsekrowany tryb życia, a warunki podróży były niezwykle trudne. Wielu z pierwszych współtowarzyszy Norberta zmarło po drodze z wycieńczenia spowodowanego zimą i ciężkimi warunkami. Norbert szczególnie cenił tę dobroczynną działalność duszpasterską. Wybudował przytułek w Prémontré i zebrał środki, aby zapewnić odpowiednie jego wyposażenie. Przytułek był złożoną instytucją: zajazdem dla podróżnych, schronieniem dla biednych oraz szpitalem dla chorych. Kanonicy troszczyli się o mężczyzn, Siostry zaś zajmowały się kobietami.

W ikonografii Norbert przedstawiany jest w mitrze arcybiskupa z podwójnym krzyżem lub pastorałem w jednej dłoni i kielichem bądź monstrancją w drugiej, co przypomina o jego duchowości ogniskującej się wokół Eucharystii.

 

Powiększone detale przedstawiające monstrancję z hostią wewnątrz niej:

Kilka innych przedstawienia świętego Norberta z Xanten z przypisanym mu ikonograficznym atrybutem – monstrancją, tu „słoneczną”


Monstrancja – symbolika, historia, rodzaje  –  http://www.puffa.pl/2019/04/29/monstrancja-symbolika-historia-rodzaje/

Monstrancja to niezwykle ważny element liturgii. Jest ona świetnie znana każdemu katolikowi. To święte naczynie, które przed użytkiem musi zostać poświęcone przez samego biskupa. Dopiero wtedy można ją stosować podczas mszy świętej. Oczywiście monstrancje traktowane są z wielkim szacunkiem i czcią. Ich historia sięga wiele lat wstecz, więc warto ją poznać.

Nie można dokładnie określić daty powstania monstrancji. Przypuszcza się, że powstały one w XIV wieku. Od samego początku była ona wykorzystywana do przedstawiania Najświętszego Sakramentu. Jest ona równie ważna, co kielich, czy też pateny. Najstarszym typem naczynia jest okrąg przypominający słońce i promienie. Do dnia dzisiejszego jest on najczęściej spotykany podczas mszy. Dopiero z czasem monstrancje przybierały inne formy.

Jak już wspomniano monstrancje wykorzystywane są podczas wystawiania Najświętszego Sakramentu. Symbolika jest bezpośrednio powiązana z historią naczynia. Koło to forma idealna. Nie posiada ona, ani początku, ani końca. To symbol boskiej doskonałości, która jest wieczna. Według wielu historyków Jezus Chrystus jest Słońcem Sprawiedliwości. Jest on obecny pod postacią promieni słonecznych otaczających okrąg. Początkowo monstrancje produkowano wyłącznie z materiałów szlachetnych. Najczęściej było to złoto.
Najczęściej spotyka się naczynia w kształcie słońca, (…) mogą więc występować pod postacią figur, a nawet niewielkich kapliczek.


Historia herbów w Polsce’. Herb miejski’.
Ponownie zajrzyjmy do Wikipedii by przedstawić pokrótce tematy :

Historia herbów w Polsce – Do Polski herby przybyły w XIII wieku z Zachodu, przez Czechy i Śląsk. Herby miejskie w Polsce powstawały z inicjatywy rady miejskiej lub wójta, następnie z tzw. przywilejów herbowych nadawanych miastom przez władców. W XV w. zaczęto się posługiwać spolszczonym czeskim słowem erb (pochodzącym z niemieckiego Erbe, czyli dziedzictwo).

Herb miejski  – Herby miejskie zaczęły kształtować się wraz z prawem miejskim w II połowie XIII w. Ich wizerunki umieszczano, początkowo bez tarcz herbowych, na pieczęciach miejskich, dopiero później stopniowo niektóre z nich stawały się prawdziwymi, w pełni ukształtowanymi herbami.
O wyborze herbu decydował zazwyczaj wójt lub rada miasta, sporadycznie robił to monarcha. Często zdarzało się w przypadku miast prywatnych, że w momencie zmiany pana, zmieniało się również godło herbowe takiego miasta.
Najstarszym motywem w heraldyce miejskiej były podobizny lub atrybuty świętych patronów, wzorowane na symbolice różnych instytucji kościelnych.


◙ Wniosek:
Skoro:
– Busko – nie wnikając w precyzję daty – od 1241 r. do 1819 r. było własnością norbertanek.
– Patronem zakonu premonstratensów jest święty Norbert z Xanten.
– Jego atrybutem ikonograficznym jest monstrancja z hostią.
– Najstarszym typem naczynia jest okrąg przypominający słońce i promienie.
– O wyborze herbu decydował zazwyczaj wójt lub rada miasta, w przypadku miasta prywatnego zapewne jego właściciel
– Herb przybył do Polski w XIII wieku a najstarszy zachowany wizerunek herbu Buska pochodzi z 1571 r. – w tych czasach Busko było własnością sióstr zakonnych.

To jestem na 99,99% przekonany, że:
Herbem Buska jest monstrancja, a dokładniej złota słoneczna monstrancja z białym opłatkiem hostii w środku, a nie jest nim słońce.


Dla pełniejszego uzasadnienia – znów wzorując się na matematyce, przeprowadzę krótki dodatkowy dowód  metodą „nie wprost”, polegający na tym, że deklaracja  – herbem jest stylizowana złota słoneczna monstrancja z białą hostią w środku – jest prawdziwa, gdyż przeciwny pogląd – herbem jest uproszczony wizerunek słońca – jest fałszywy.

W tym celu wybrałem 9 możliwie różnych emotikonów przedstawiających słońce:

..

Nie wnikając w szczegóły, co jest charakterystyczne dla wyżej pokazanych i chyba dla każdego znanego mi wizerunku słońca? to, że słoneczna tarcza –  koło – zawsze jest żółte/złote podobne jak rozchodzące się od niego promienie. W dodatku nigdy nie ma czarnej obwódki.
W przypadku uproszczonego wizerunku monstrancji z hostią, czarny/ciemny okrąg to zarys ciemniejszej wolnej przestrzeni pomiędzy białym opłatkiem a korpusem monstrancji – widać to dobrze na głównym zdjęciu.

Dlatego powtórzę: Moim skromnym zdaniem herbem Buska jest monstrancja, a dokładniej złota słoneczna monstrancja z białym opłatkiem hostii w środku, a nie jest nim słońce.


Aktualizacja: 3 czerwca 2021:

Mówi się, że pod latarnią najciemniej – i coś w tym jest. W minioną sobotę, 29 maja 2021 dokonałem odkrycia, które wg mnie stawia kropkę nad „i” w kwestii pochodzenia herbu słonecznego miasta sióstr norbertanek♂❤ BZ: Herb Buska – słońce? monstrancja? czy po prostu słoneczna monstrancja♂). Tysiące razy patrzyłem w kierunku głównego ołtarza kościoła Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny♂, robiłem setki zdjęć, ale dopiero 29 maja, w trakcie Mszy Świętej, dostrzegłem widniejący od setek lat w jego centralnym punkcie, tabernakulum, złoty gwiaździsty ornament, który w mojej ocenie był/jest pierwowzorem herbu Buska-Zdroju. / fot. Jarosław Kruk

 


1/ Złoty ornament tabernakulum głównego ołtarza kościoła Niepokalanego poczęcia Najświętszej Maryi Panny♂ w Busku-Zdroju. / fot. Jarosław Kruk; infobusko.pl  2/ autor: Łukasz Kocjan/ Wikipedia / Licencjonowanie : Grafika ta jest wzorowana na herbie miasta Busko-Zdrój będącym na podstawie polskiego prawa w domenie publicznej. Ta wersja herbu (będąca moją interpretacją) jest dostępna na licencji GFDL


Na koniec odniosę się do krytycznego stwierdzenia „pokazuje że jest Pan już na dnie”, jak i innych, wyrażanych w podobnym tonie – jeśli Szanowni Krytycy uważają, że są na górze, a ja jestem na dnie, to chyba wolę pozostać na tym dnie, niż piąć się na Wasze wyżyny.

z poważaniem

Jarosław Kruk

PS.

Kilka lat temu władze Buska-Zdroju zamierzały obrać za patrona miasta św. Norberta. Działania były już dość zaawansowane. Sam byłem uczestnikiem „poselstwa”, które udało się 6 czerwca 2013, w ramach przygotowań, do klasztoru w Imbramowicach . Pamiątką spotkania z przemiłymi i gościnnymi siostrami jest m.in. to zdjęcie na Wikipedii:

fot. Jarosław Kruk/ Wikipedia

Włodarze wycofali się jednak z tego. Słyszałem, że zaważył pogląd, że założyciel zakonu był Niemcem i działał na szkodę Polski. Hmm… W dzisiejszych czasach, gdy jesteśmy z Niemcami w UE a wokół głoszone są hasła miłości bliźniego taki powód chyba nie przystoi. Inna rzecz, że czytałem/słyszałem , iż poczucie odrębności narodowej na naszych ziemiach zaczęło się krystalizować bodaj w XIX wieku, wcześniej ludzie bardziej zwracali uwagę na wyznawaną wiarę niźli kraj pochodzenia.
Może zatem warto wrócić do pomysłu i oddać świętemu Norbertowi i norbertankom to co im się według mnie należy.



4
  Ikomutoprzeszkadzalo.pl: – Mucet i mantolet

 

◙ Podobne informacje:

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Za wypowiedzi naruszające prawo lub chronione prawem dobra osób trzecich grozi odpowiedzialność karna lub cywilna.

11 odpowiedzi na “I ❤ BZ: Herb Buska – słońce? monstrancja? czy po prostu słoneczna monstrancja?”

  1. Marcin pisze:

    Szanuje bardzo pana Franciszka lecz dla jednych herb Buska to zwykle słońce dla innych monstrancja a dla innych to penis ozyrysa. O herbie Buskim najbardziej się kojarzy pan Szafraniec i jego bzury ostatnimi czasami rozklejane po Busku a później lądujące w internecie. Nie bronię tego internauty lecz mógł się pomylić lub brak trochę tej wiedzy. Czytając te komentarze to widać że niektórzy internauci wypisują dziwne rzeczy choćby że (pan Patalita miał „dusić” radnego) na filmiku widać że radnego obezwładniał młodszy kolega pana Patality z patrolu. Wracajac do herbu to z tego co też wiadomo to swego czasu nasz herb miał niebieskie słoneczko. Pozwolę sobie troszeczkę pana redaktora Jarosława skrytykować mógł pan postarać się poszukać bardziej podobnych słonecznek a nie dziecięce w końcu na tym portalu to chyba sami dorośli heh. Znalazłem herb Ustrona i jest tam słoneczko z pługiem i to słoneczko to taki brat bliźniak naszego też 16 promieni (prostymi i falistymi) lecz zaprojektowane w 2008/2009r. Herb był brany z historii Ustrona pracował nad tym herbem Instytut Heraldyczno-Weksykologiczny tym samym przywrócili herb Ustronia z pieczeci z 1820r. Mieszkańcy Ustronia zawdzieczali naturze czyli słońce i pracy czyli pług więc to wzięło się na herbie.
    Szukałem czy coś jest związane z Ustroniem ich herbem i monstrancja lecz nic nie znalazłem. Kolejny raz troszeczkę skrytykuje pana redaktora Jarosława a zarazem ostatni raz. Dziś monstrancja ma różne kształty więc taka zwyczajna hostia i te płomienie to też trochę nie taki przykład do herbu. Na koniec napiszę tyle że dzisiaj trudno zidentyfikować co mamy w herbie więc można używać zdania „że nasze słoneczko przypomina monstrancje” lecz bardziej tego słońca jest w herbie. Tak chyba będzie obiektywnie i mam nadzieję że mój komentarz zostanie przeczytany przez pana redaktora Jarosława moze będzie lekka dyskusja na forum heh. Pozdrawiam 🙂

  2. redakcja pisze:

    Jarosław Kruk do Marcin: Szanowny Panie Marcinie, uprzejmie dziękuję za komentarz. W herbie Ustronia (https://pl.wikipedia.org/wiki/Herb_Ustronia), tak jak piszesz, na niebieskim tle jest pług i bez wątpienia słońce. Przedstawienie gwiazdy jest niemal identyczne z tym w herbie Buska, ale zauważ proszę – to na co zwracam uwagę w dowodzie logicznym – że tarcza jego jest w kolorze promieni, żółta.
    Elementy herbu Ustronia, jak sam piszesz: „Mieszkańcy Ustronia zawdzięczali naturze czyli słońce i pracy czyli pług” dobrobyt, zatem wywodzą się z przeszłości i są uzasadnione logicznie. Choć górale to ludzie znani z wiary i pobożności, ale Ustroń nie był niemal 600 lat własnością norbertanów, zatem nie ma potrzeby doszukiwania się atrybutu św. Norberta w tym godle.
    Co do „niebieskiego słoneczka” – przypuszczam, że jeśli już to tarcza herbowa mogła mieć niebieski kolor, a nie samo godło. Zresztą w Wiki’artykule Herb miejski napisane jest: „Często zdarzało się w przypadku miast prywatnych, że w momencie zmiany pana, zmieniało się również godło herbowe takiego miasta, lub dodawano symbole związane z nowym rodem, tak działo się w herbie Szydłowca, gdzie obok krzywaśni Radziwiłłowie dodali mitrę książęcą. Po upadku Rzeczypospolitej zaborcy usuwali herby, zastępując je godłem państwowym.” Rosjanie zwalczali kościół i wiarę w Polsce, słusznie uważając je za jeden z filarów naszej tożsamości narodowej. Stąd m.in kasata zakonu premonstratensów w 1819 r. Mogli więc „majstrować” i przy oryginalnym herbie Buska.
    Pozdrawiam.

  3. Alicja Zdanowska pisze:

    Ciekawy temat z herbem naszego miasta.Czy to słoneczko,monstrancja, czy może pierwotnie przed chrześcijaństwem, coś zupełnie innego.Mogło to stanowić np. jedną z form słowiańskich wierzeń -talizmanów,run itp.

  4. […] w Busku-Zdroju? W słonecznym mieście ze złotą monstrancją w herbie, międzynarodowym kurorcie sanatoryjnym, o ambicjach lokalnej metropolii,  basen letni […]

  5. […] od daty przyznania średzkich praw miejskich 27 sierpnia 1287 r.♂ kilkusetletniej historii słonecznego miasta ze złotą monstrancją w herbie jego uzdrowiskową epokę oficjalnie zainaugurowało oddanie do użytku 1 czerwca 1836 roku  […]

  6. […] A w Busku? Warto by może usłyszeć lub przeczytać jakimi priorytetami w pracy samorządowej kierują się radni słonecznej gminy ze złotą monstrancją w herbie♂. […]

  7. […] władz samorządowych – jak wynika z artykułu –  doświadczają nie tylko mieszkańcy słonecznego miasta ze złotą monstrancją w herbie♂, ale również i królewskiego Krakowa. A z porównania porównania skali i wartości owoców tej […]

  8. […] Miejskiej’, wydaje mi się, że usłyszałem z ust burmistrza W. Sikory, oświadczenie, iż gród nad Maskalisem ze złotą monstrancją w herbie’ także rozświetlą świąteczne […]

  9. […] nad „i” w kwestii pochodzenia herbu słonecznego miasta sióstr norbertanek♂ ( I  BZ: Herb Buska – słońce? monstrancja? czy po prostu słoneczna monstrancja♂). Tysiące razy patrzyłem w kierunku głównego ołtarza kościoła Niepokalanego Poczęcia […]

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Masz pytania? Napisz do nas: redakcja@infobusko.pl