NH: Jak „K-22” został „Jerzym”. Gestapowski szpicel na usługach UB żył sobie długo, dostatnio i szczęśliwie

Gestapowski agent Józef Kessler zadał polskiemu ruchowi oporu wiele ciężkich ciosów. Po wojnie jego „zalety” doceniły także służby PRL. Trafił na listę konfidentów UB, a potem SB. Nie niepokojony zmarł prawdopodobnie w 1988 r.

źródło: Nasza Historia

Było zimowe popołudnie 11 lutego 1969 r. W Pionkach, niedużym przemysłowym mieście pod Radomiem, panowało tego dnia spore poruszenie. W świetlicy zakładowej Montoergu, jednej z firm sióstr miejscowego kombinatu zbrojeniowo-chemicznego Pronit, miało się odbyć spotkanie z redaktorem Cezarym Chlebowskim. Niedawno wydano jego książkę pt. „Pozdrówcie Góry Świętokrzyskie” o bohaterskiej walce zgrupowania partyzanckiego Jana Piwnika „Ponurego”, która po latach przywracała dobre imię tej mocno oczernianej przez komunistyczną propagandę postaci. Jednak nie losy akowskiej legendy najbardziej interesowały zebranych. Okazało się bowiem, że jeden z najgroźniejszych agentów gestapo opisywanych przez Chlebowskiego, Józef Kessler vel Kruszewski, był przez kilka ostatnich lat głównym księgowym Montoergu. Od przeszło miesiąca, gdy sprawa wyszła na jaw, w miasteczku wrzało. Wszyscy byli nią silnie wzburzeni. Zadawano sobie pytanie, jak to możliwe, że tak znana „hitlerowska kanalia” zaszła aż tak wysoko. Efektem tego poruszenia było zaproszenie do Pionek samego autora sensacyjnego tekstu. Ten przybył chętnie w towarzystwie dwóch byłych żołnierzy „Ponurego” – Kazimierza Czarniawskiego ps. Korebko i Zdzisława Rachtana ps. Halny.

Spotkanie rozpoczęło się o godz. 17. Świetlica była nabita ludźmi po brzegi. Uczestniczyło w nim przeszło 200 osób. Aktyw partyjny, załoga zakładu, lokalni weterani AK i sporo młodzieży. Nie mogło na nim zabraknąć także agentów Służby Bezpieczeństwa, którzy mieli Chlebowskiego, byłego akowca, na oku nieustannie od 1946 r.

Spotkanie rozpoczęło się od długiej opowieści dziennikarza o bohaterskich czynach i patriotyzmie żołnierzy „Ponurego”. Następnie napiętnował on gorszącą nagonkę komunistycznej propagandy na nich i ich dowódcę. Potem przeszedł do tematu dla zebranych najważniejszego – zaprezentował sylwetki dwóch agentów gestapo, przez których oddział stracił najwięcej ludzi – Jerzego Wojnowskiego „Motora” oraz Józef Kesslera „K-22”. O tym ostatnim mówił rzeczy, które szczególnie poruszyły zebranych. Zdradził im pewien istotny detal z jego powojennego życiorysu, którego nie napisał w książce. Chodziło o to, że w toku śledztwa w sprawie kolaboracji z okupantem w 1951 r. Kessler przyznał się do dostarczenia gestapowcom 50 nazwisk członków Armii Ludowej. Jednak już w czasie procesu jego „mocodawcy”, jak nazywał ich enigmatycznie Chlebowski, pouczyli go, że lepiej dla niego będzie, jeśli akurat te zaznania odwoła. Tak też uczynił. I dzięki temu prawdopodobnie ocalił sobie życie, ponieważ w czasach stalinizmu za takie przewinienia była tylko jedna kara – śmierć.

To tylko… – cały artykuł na źródłowej stronie Nasza Historia – po kliknięciu na link

◙ Podobne informacje:

• infobusko.pl: – Kalendarium: 7 października 1943 r. zginął kpr. Andrzej Pasek „Jędrek” ratując dowódcę Jana Piwnika „Ponurego” i szefa „Kedywu” KG AK Augusta Fieldorfa „Nila”
• infobusko.pl: – Kalendarium: 24 lutego 1953 roku zamordowano ostatniego dowódcę Kedywu Armii Krajowej, generała Augusta Emila Fieldorfa „Nila”
• infobusko.pl: – Kalendarium: 25 maja 1948 r. po pokazowym procesie strzałem w tył głowy wykonano wyrok śmierci na rotmistrzu Witoldzie Pileckim
• infobusko.pl: – Kalendarium: 27 września 1952 r. komunistyczni ludobójcy zamordowali 21-letniego żołnierza NSZ Telesfora Grewlinga