Kalendarium: Z 8 na 9 listopada 1923 pucz Hitler-Ludendorff. Nieudana próba przejęcia władzy przez przywódcę Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników - Internetowy Portal Informacyjny Mieszkańców Miasta i Gminy Busko-Zdrój

Kalendarium: Z 8 na 9 listopada 1923 pucz Hitler-Ludendorff. Nieudana próba przejęcia władzy przez przywódcę Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników

9 listopada 2023 | PolskieRadio24.pl 08.11.2020 / Jarosław Kruk 08.11.2020, 09.11.2022, 09.11.2023 | | 4 komentarze

Była to pierwsza próba przejęcia władzy przez Hitlera. W monachijskiej piwiarni Hitler ogłosił narodową rewolucję, obalenie rządu, marsz na Berlin i utworzenie nowego ośrodka władzy z nim jako kanclerzem. – informuje portal PolskieRadio24.pl

Uczestnicy puczu monachijskiego w czasie ich procesu, 1 kwietnia 1924, od lewej: Heinz Pernet, Dr. Friedrich Weber, Wilhelm Frick, Hermann Kriebel, Erich Ludendorff, Adolf Hitler, Wilhelm Brückner, Ernst Röhm, Robert Wagner  / źródło: Wikipedia

Pucz monachijski, nazywany puczem Hitlera, puczem Hitler-Ludendorff albo puczem piwiarnianym, był nieudaną próbą przeprowadzenia zamachu stanu w Republice Weimarskiej przez Adolfa Hitlera i gen. Ericha Ludendorffa. Akcja zorganizowana w nocy z 8 na 9 listopada 1923 roku w Monachium przy pomocy bojówek partyjnych SA„Oddziały Szturmowe”  (niem. Sturmabteilung))

8 listopada 1923 roku w wielkiej monachijskiej piwiarni przywódca NSDAP ogłosił narodową rewolucję, obalenie rządu bawarskiego i rządu Rzeszy i utworzenie niemieckiego rządu narodowego z nim jako kanclerzem na czele oraz marsz na Berlin. Rewolta rozbita została nazajutrz, 9 listopada.

Po puczu rozwiązano Narodowosocjalistyczną Niemiecką Partię Robotników (NSDAP) i skazano Hitlera na pięć lat więzienia.

10 lat później Hitler zdobył władzę legalnie.

Cały artykuł i rozmowa historyków prof. Pawła Wieczorkiewicza i Jana Osicy z Andrzejem Sową, w której rozważają jak potoczyłyby się dzieje Europy i świata, gdyby Hitler doszedł do władzy po puczu monachijskim w 1923 r. – na źródłowej stronie PolskieRadio24.pl – po kliknięciu na link


1. Naziści na Marienplatz w Monachium w czasie puczu, 9 listopada 1923
2. Bojówkarze SA z aresztowanym socjalistycznym radnym, 9 listopada 1923
3. Uczestnicy puczu w czasie ich procesu, 1 kwietnia 1924 / źródło: Wikipedia

 

Wikipedia: – Pucz monachijski (niem. Hitlerputsch – pucz Hitlera, Hitler-Ludendorff-Putsch – pucz Hitlera-Ludendorffa, Bürgerbräu-Putsch – pucz w Bürgerbräu), zwany też puczem piwiarnianym – nieudana próba przeprowadzenia zamachu stanu w Republice Weimarskiej przez Adolfa Hitlera i gen. Ericha Ludendorffa, zorganizowana w nocy z 8 na 9 listopada 1923 w Monachium[1] przy pomocy bojówek partyjnych SA; zakończona rozwiązaniem Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników (NSDAP) i skazaniem Hitlera na pięć lat więzienia…♂

○ Zdarzenia poprzedzające

Bawarii w kwietniu 1919, w trakcie rewolucji listopadowej, została na krótko utworzona socjalistyczna Bawarska Republika Rad. Ponieważ większość kierownictwa Bawarskiej Republiki Rad było pochodzenia żydowskiego, spowodowało to wywołanie w narodzie niemieckim skojarzenia, że bolszewizm i judaizm były zasadniczo czymś zbieżnym.

NSDAP powstała na nurcie niemieckiej frustracji po przegranej I wojnie światowej i mogła wzrastać tylko w atmosferze politycznej destabilizacji. Narodowi socjaliści wykorzystali nowy kryzys, wynikający z zajęcia w styczniu 1923 przez Francuzów i Belgów Zagłębia Ruhry, w związku z niewykonywaniem przez Republikę Weimarską postanowień traktatu wersalskiego. Zgodnie z traktatem wersalskim w tym regionie nie mogły stacjonować wojska niemieckie, dlatego Francuzi napotkali jedynie niewielki opór. Zagłębie było centrum niemieckiego przemysłu ciężkiego, dlatego okupacja spowodowała pogrążenie i tak już niedomagającej gospodarki krajuNiemcy ogarnęły bardzo wysoka inflacja oraz bezrobocie i niemiecka gospodarka osiągnęła dno. W tym okresie jeden dolar amerykański kosztował 420 miliardów marek, w połowie listopada 1923 4,2 biliony marek. Wielu Niemców oczekiwało pojawienia się bohatera, silnego człowieka, który uratowałby kraj.

Bawaria, drugi co do wielkości (po Prusachkraj związkowy Niemiec, była tradycyjnie konserwatywną częścią Niemiec. Lokalny bawarski rząd… – cały artykuł na źródłowej stronie Wikipedii



◙ Podobne informacje:

Kalendarium: 30 stycznia 1933 prezydent Hindenburg mianował Adolfa Hitlera kanclerzem Niemiec

Kalendarium: 23 sierpnia 1939 r. na Kremlu podpisano Pakt Ribbentrop-Mołotow – zatwierdzono IV rozbiór Polski

Kalendarium: 20 stycznia 1942 r. Konferencja w Wannsee, czyli urzędowa decyzja o masowym ludobójstwie europejskich Żydów

Kalendarium: 3 listopada 1943 Niemcy przeprowadzili akcję „Dożynki”, której celem było wymordowanie wszystkich ocalałych do tej pory Żydów w Generalnym Gubernatorstwie

Kalendarium: 13 kwietnia 1945 Niemcy spalili żywcem w murowanej stodole w Gardelegen 1016 osób, w większości Polaków, na dzień przed wyzwoleniem

Kalendarium: 9 grudnia 1946 r. rozpoczął się w Norymberdze proces nazistowskich lekarzy

PAP: 24 lutego 2022 r. Rosja zaatakowała Ukrainę

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Za wypowiedzi naruszające prawo lub chronione prawem dobra osób trzecich grozi odpowiedzialność karna lub cywilna.

4 odpowiedzi na “Kalendarium: Z 8 na 9 listopada 1923 pucz Hitler-Ludendorff. Nieudana próba przejęcia władzy przez przywódcę Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników”

  1. Do redakcji pisze:

    To bardzo dziwne że do tego artykułu pan wkleił artykuł o marszu przeciwko zakazowi aborcji jak i artykuł z komunikatem episkopatu o udziale w protestach.

  2. redakcja pisze:

    Jarosław Kruk do powyżej: Szanowny Komentatorze, w sekcji „Podobne informacje” umieściłem artykuł o marszu przeciwko zakazowi aborcji ze względu na treść wielu haseł nawołujących do zmiany istniejącego porządku widocznych na zdjęciach z marszów. Hitler w Monachium deklarował podobnie.

  3. Do redakcji pisze:

    Aborcja to nie temat zastępczy. Hitler, Mussolini, Franco – wszyscy byli przeciw aborcji w imię swoich urojonych celów.

    Faszystowska Trzecia Rzesza – „Nasza święta rasa”
    6 maja 1933 roku, pięć miesięcy po dojściu Hitlera do władzy, zamknięto Instytut Seksuologii im. Hirschfelda w Berlinie, wszystkie ośrodki doradztwa seksualnego i małżeńskiego oraz Instytut Ginekologii Społecznej. Kluczowe osoby zajmujące się ruchem kontroli urodzeń zostały aresztowane, wysłane na emeryturę lub “zachęcone” do emigracji. Stanowisko Hitlera w sprawie kontroli urodzeń brzmiało:
    „Stosowanie antykoncepcji to gwałt na naturze, upodlenie kobiecości, macierzyństwa i miłości”.
    9 marca 1943 roku wszedł w życie paragraf 218, który stwierdzał: „Kobieta zabijająca swój płód lub zezwalająca, by został zabity przez inną osobę, podlega karze więzienia, a w szczególnie poważnych przypadkach osadzeniu w zakładzie karnym. Również sama próba będzie karalna”.

    Faszystowskie Włochy – „Zbrodnie przeciwko państwu”
    Ustawą z 24 grudnia 1925 roku o uprawnieniach szefa rządu Benito Mussolini zalegalizował swoją pełnię władzy. Zakazał literatury na temat antykoncepcji, a w 1926 roku podniósł kary za przerywanie ciąży, określając aborcję i antykoncepcję jako zbrodnie przeciwko państwu. W 1930 roku włoski kodeks karny wprowadził bezwzględny zakaz aborcji.

    Frankistowska Hiszpania – Sojusz faszyzmu z Kościołem: „Silne płodne matki” W Hiszpanii, po niewyobrażalnie krwawej wojnie domowej, w której ogólną liczbę ofiar zabójstw i egzekucji reżimu frankistowskiego szacuje się na dwieście tysięcy osób, generał Franco oświadcza:
    „Potrzebujemy silnych, płodnych matek” i wprowadza absolutny zakaz aborcji zagrożony karą śmierci.

    Faszystowski reżim Vichy we Francji – „Aborcja to zdrada stanu”
    Po dojściu do władzy w 1940 roku kolaboracyjny rząd Vichy natychmiast zaostrzył represje za przerywanie ciąży, ustawą z 15 lutego 1942 roku uznając aborcję za przestępstwo przeciwko nienarodzonemu dziecku, państwu i rasie. Oznaczało to, że w Państwie Vichy aborcja została zrównana z sabotażem i zdradą stanu, a karą mogła być śmierć. „Zwycięstwo rodziny! Aborterzy zabijają co trzeciego małego Francuza. Ci, którzy ich osłaniają, zdradzają ojczyznę, służą Obcemu”.

    Komunistyczny ustrój totalitarny – ZSRR i „Nasza radziecka kobieta”
    27 lipca 1936 roku Centralny Komitet Wykonawczy i Rada Narodowych Komisarzy ZSRR przyjęły postanowienie zakazujące aborcji. „(…) Aborcja, niszczenie rodzącego się życia, jest niedopuszczalna w naszym państwie budującego się socjalizmu. Aborcja to zła spuścizna po tym porządku, w którym człowiek żył wąsko – licznymi interesami, a nie życiem kolektywu… W naszym świecie nie może być rozziewu między życiem osobistym a społecznym. U nas nawet takie, zdawałoby się, intymne kwestie, jak rodzina czy dzieci, z osobistych stają się społecznymi. Radziecka kobieta jest równa w prawach z mężczyzną. (…) Ale nasza radziecka kobieta nie jest wolna od wielkiego, zaszczytnego obowiązku, którym obdarzyła ją natura: ona jest matką, ona rodzi. Jest to niewątpliwie sprawa dużej społecznej wagi”.
    Stalinowski zakaz aborcji obowiązywał w Związku Radzieckim do 1954 roku (o rok przeżył samego Stalina).

    Panie Kruk lepiej niech Pan się douczy i niech Pan odstawi propagandę swojej własnej Zjednoczonej Prawicy bis Lewicy i innych cudaków. Hitler wprowadził masową przymusową aborcję w Polsce by Polacy się nie rozmnażali. Hitler był zwolennikiem prolife tylko w swoich Niemczech tak jak i inni zbrodniarze w swoich krajach. Więc środowiska prolife jak i pańska Zjednoczona Prawica bis Lewica to tylko jedna wielka hipokryzja jak przyklejaja Hitlera do strajku kobiet.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Masz pytania? Napisz do nas: redakcja@infobusko.pl