Kalendarium: 30 kwietnia 1940 r. poległ w walce mjr Henryk Dobrzański „Hubal” – legendarny rycerz kampanii wrześniowej

Munduru do śmierci nie zdejmę – taką obietnicę złożył przed swymi żołnierzami major Henryk Dobrzański ps. Hubal, dowódca ostatniego Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego sformowanego 23 września 1939. I obietnicy tej dotrzymał. Zginął pod Anielinem niedaleko Opoczna 30 kwietnia 1940. Nigdy nie uważał się za partyzanta. Major Henryk Dobrzański „Hubal” był ostatnim żołnierzem Rzeczypospolitej, który w mundurze chciał przetrwać do przyjścia odsieczy z Zachodu.  – informuje portal PolskieRadio24.pl 

mjr Henryk Dobrzański „Hubal” ze swoimi żołnierzami, zima 1939 / Wikipedia

Żołnierz od najmłodszych lat

Zaczął swoją wojskową karierę bardzo wcześnie, bo w wieku 12 lat. – Wtedy to w Czechach pod Miechowcem, w majątku jego wuja Mieroszewskiego, który go wychowywał, odbyła się msza św., podczas której został doręczony pałasz młodemu żołnierzowi, który dążył do Legionów – słyszymy w audycji.

Patriota, gorąco przywiązany do broni. Miał na swoim koncie sukcesy nie tylko militarne.
– Należał do tej grupy kawalerzystów polskich, którzy byli podziwiani przez całą Europę w czasie konkursów hippicznych w latach 1924-1926. Był świetnym jeźdźcem, wielkim znawcą koni, zebrał na rozmaitych torach wiele laurów i nagród.

Kampania wrześniowa

W 1939 roku Dobrzański brał udział w obronie Grodna przed wkraczającymi jednostkami Armii Czerwonej. Po kapitulacji innych oddziałów, pułk, w którym służył, zdołał przerwać linię wroga. Mimo decyzji przełożonego o rozwiązaniu oddziału Henryk Dobrzański postanowił kontynuować marsz ku stolicy.

Po kapitulacji Warszawy próbował przedostać się z żołnierzami do Francji. 1 października 1939 stoczył bitwę z wojskami niemieckimi i schronił się na Kielecczyźnie. Po całkowitym załamaniu się kampanii wrześniowej major Henryk Dobrzański, pod pseudonimem „Hubal”, zorganizował Oddział Wydzielony Wojska Polskiego.

Wojna partyzancka

Hubalczycy odnieśli pierwsze zwycięstwo w potyczce z Niemcami pod Cisownikiem. Henryk Dobrzański nie podporządkował się rozkazom kierownictwa Związku Walki Zbrojnej i Delegatury Rządu na Kraj o rozwiązaniu oddziałów. W marcu 1940 roku odniósł wielkie zwycięstwo w potyczce pod Huciskiem, w której został zniszczony niemal całkowicie batalion piechoty Wehrmachtu. Podobny los, pod Szałasami, spotkał kilka dni później kolejny oddział niemiecki.

30 kwietnia 1940 w okolicach Anielina pod Opocznem oddział Hubala został otoczony przez 7 tys. żołnierzy niemieckich. W walce, podczas której Niemcy użyli czołgów, oddział partyzancki uległ rozproszeniu, a major Hubal poległ na polu walki. Jego ciało zostało najprawdopodobniej … – cały artykuł i audycja dokumentalna na źródłowej stronie PolskieRadio24.pl – po kliknięciu na link

Zdjęcia – źródło Wikipedia: 1. mjr Henryk Dobrzański , 1938 r.;  2. Henryk Dobrzański (trzeci z lewej) w towarzystwie pozostałych członków polskiej kadry jeździeckiej; 3. mjr Henryk Dobrzański „Hubal” ze swoimi żołnierzami, zima 1939 / Wikipedia; 4. 30.04.1940 r., żołnierze niemieccy z 372 Dywizji Piechoty po potyczce pod Anielinem z ciałem majora; 5. Szaniec „Hubala” w lesie pod Anielinem, miejscu śmierci mjr H. Dobrzańskiego. – fot. Jarosław Kruk/ Wikipedia

○ Włodzimierz hr. Lubieniecki fundator kościoła w Balicach był uczestnikiem Powstania Styczniowego a także był dziadkiem mjr Henryka Dobrzyńskiego „Hubala”♂ / fot. Jarosław Kruk, Wikipedia♂

Jarosław Kruk: Dziadkiem ze strony matki mjr Henryka Dobrzańskiego był  Włodzimierz hr. Lubieniecki z Lubieńca h. Rola (ur. w 1844 w Balicach, zm. 23 listopada 1912 w Kielcach) – uczestnik powstania styczniowego. Lubienieccy byli właścicielami Balic – wsi przynależnej dziś administracyjnie do powiatu buskiego. Jest więc wielce prawdopodobne, że przyszły wybitny jeździec,  olimpijczyk i  bohater kampanii wrześniowej 1939 odwiedzał swojego dziadka w Balicach. A jeśli był w Balicach to zapewne zaglądnął i do Buska.

► Major Hubal – tematyczna strona internetowa

► przystanekhistoria.pl [30.04.2020]: – Broni nie złożę. Munduru nie zdejmę. Tak mi dopomóż Bóg. Działalność majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala” na Kielecczyźnie

◙ Podobne informacje:

Kalendarium: 14 października 1943 r. pod Wielką Wsią zginął dowódca II Zgrupowania AK „Ponury” ppor. cc. Waldemar Szwiec „Robot” oraz 4 żołnierzy z jego pocztu osłonowego

Kalendarium: 7 października 1943 r. zginął kpr. Andrzej Pasek „Jędrek” ratując dowódcę Jana Piwnika „Ponurego” i szefa „Kedywu” KG AK Augusta Fieldorfa „Nila”

Kalendarium: 2 sierpnia 1944 zginął gen. Stefan Grot-Rowecki, organizator i pierwszy dowódca AK. Niemcy zamordowali, a władze PRL skazały go na zapomnienie

Kalendarium: 20 czerwca 1944 r. żołnierze AK wykonali wyrok śmierci na E. Świerczewskim, agencie Gestapo, współsprawcy aresztowania Komendanta Głównego AK gen. Stefana Roweckiego „Grota”

Kalendarium: 6 lutego 1945 r. w Trokielach sowieci z NKWD powiesili publicznie ppor Władysława Mickiewicza

Kalendarium: 27 września 1952 r. komunistyczni ludobójcy zamordowali 21-letniego żołnierza NSZ Telesfora Grewlinga

Kalendarium: 21 października 1963 zginął od kul ZOMO Józef Franczak ps. Lalek, ostatni z żołnierzy wyklętych

NH: Jak „K-22” został „Jerzym”. Gestapowski szpicel na usługach UB żył sobie długo, dostatnio i szczęśliwie