Kalendarium: 12 stycznia 1993 r. zmarł Józef Czapski, malarz, pisarz i publicysta emigracyjny, świadek Katynia

Józef Maria Franciszek Czapski herbu Leliwa (właśc. hrabia Hutten-Czapski, przydomka i tytułu nie używał, ps. „Marek Sienny”, „J. Cz.”, „jcz”, ur. 3 kwietnia 1896 w Pradze, zm. 12 stycznia 1993 w Maisons-Laffitte) – polski artysta malarz i pisarz, major Wojska Polskiego, kawaler  Orderu Virtuti Militari. Był synem hr. Jerzego Hutten-Czapskiego (1861–1930) i Józefy Leopoldyny z hr. Thun-Hohenstein (1867–1903), wnukiem hr. Emeryka Huttena-Czapskiego i hr. Friedricha Thuna, bratem Marii Czapskiej. – informuje początek biogramu pisarza na Wikipedii.

Józef Czapski, a właściwie hrabia Hutten – Czapski, był uczestnikiem wojny polsko-rosyjskiej 1920 roku. Brał też udział w kampanii wrześniowej w 1939 roku, po której dostał się do niewoli sowieckiej. Wiosną 1940 roku, ze względu na niemieckie pochodzenie, został przeniesiony z ostatnią grupą Polaków z obozu w Starobielsku do obozu w Pawliszczew Borze, a następnie do obozu jenieckiego NKWD w Griazowcu pod Wołogdą na dalekiej północy ZSRR. – przypomina Jego osobę PolskieRadio24.pl

Po zwolnieniu z obozu został żołnierzem armii generała Władysława Andersa. Prowadził poszukiwania zaginionych polskich oficerów, następnie wraz z wojskiem przeszedł przez Bliski Wschód do Włoch.

<<<  ZOBACZ SERWIS SPECJALNY POLSKIEGO RADIA POŚWIĘCONY POSTACI JÓZEFA CZAPSKIEGO   >>>>

Urodził się w Pradze, 3 kwietnia 1896 roku. W jednym z wywiadów podkreślał, że pochodząc z wielonarodowej rodziny, „polskości” musiał się dopiero uczyć. Józef Czapski podkreślał także wpływ wielkich polskich pisarzy w ostatecznym ukształtowaniu go jako Polaka.

Po wojnie Józef Czapski osiadł w Paryżu, współpracował z Instytutem Literackim i miesięcznikiem „Kultura”, wydawanym przez Jerzego Giedroycia. Mieszkał w Maisons Laffitte, gdzie znajdowała się siedziba Instytutu i redakcja”Kultury”.

Szczególne miejsce w dorobku Czapskiego zajmują „Wspomnienia starobielskie” oraz „Na nieludzkiej ziemi”, relacje z pobytu w ZSRR pisane w latach 1942-1947. To jedne z pierwszych świadectw naocznego świadka, który przeżył łagry, a następnie poszukiwał więźniów Starobielska, Kozielska i Ostaszkowa.

Za twórczość pamiętnikarską pisarz otrzymał w 1972 roku w Zurychu… – cały artykuł na źródłowej stronie Polskiego Radia 24 po kliknięciu na link

Autorzy zdjęć: 1. Matson Photo Service; 2. nn  3.Mateusz Opasiński; 4. Paweł Cieśla   / źródło: Wikipedia

◙ Podobne informacje:

Kalendarium: 12 stycznia 1929 r. urodził się Janusz Szpotański, poeta, satyryk, autor prześmiewczych poematów i pamfletów, szachista

Kalendarium: 29 października 1924 r. urodził się Zbigniew Herbert, jeden z najwybitniejszych poetów XX wieku