Kalendarium: 29 października 1611 r. Hołd Szujskich – car Rosji kłania się polskiemu królowi
29 października 1611 roku car Rosji Wasyl Szujski złożył wraz z braćmi hołd królowi Zygmuntowi III Wazie. Wydarzenie, obok obsadzenia polską załogą Kremla, było punktem kulminacyjnym interwencji Rzeczpospolitej w Rosji u progu XVII wieku. – informuje portal PolskieRadio24.pl
„Około godziny dziesiątej ukazał się oddział odświętnie ubranej jazdy, asystujący senatorom i hetmanowi, który jechał we wspaniałej karocy, zaprzężonej w sześć białych koni. Za nim, w następnym pojeździe ciągnionym również przez sześć rumaków, siedzieli trzej dostojni jeńcy hetmana: car Wasyl Szujski i jego bracia: Dymitr, nieszczęsny wódz spod Kłuszyna, oraz Iwan. Za rodziną carską jechał następny oddział jazdy, kończący paradę. Tłum mieszczan i szlachty wiwatował na cześć zwycięzcy, biły dzwony, strzelały rusznice i muszkiety” – barwnie opisywał tę chwilę historyk Leszek Podhorodecki.
Zdetronizowanego i pojmanego cara przywieziono na Zamek Królewski w Warszawie, przed oblicze króla, posłów i senatorów. Głos zabrali hetman Stanisław Żółkiewski, wódz zwycięskiej interwencji w Rosji i – w imieniu monarchy – kanclerz Feliks Kryski. Upokorzony car i jego bracia oddali czołobitny hołd polskiemu królowi i ucałowali jego rękę. Przyrzekli przy tym wierność władcy Rzeczpospolitej i nienaruszalność granic polsko-rosyjskich.
Upadek Szujskich
Klęska pod Kłuszynem skompromitowała cara i uaktywniła jego wrogów wewnętrznych. Gdy Żółkiewski stanął 3 sierpnia 1610 u bram Moskwy, Wasyl Szujski był już zdetronizowany i osadzony w klasztorze przez własnych dworzan. Tymczasową władzę przejęła rada siedmiu najbardziej wpływowych bojarów. Możnowładcy widzieli, że polska armia jest witana w stolicy przez lud jak wyzwoliciele i szansa na spokój wewnętrzny, dlatego postanowili pertraktować z najeźdźcą. Ustalono, że Rzeczpospolita zwróci Rosji zdobyte dotąd twierdze, a polski królewicz Władysław zostanie nowym carem. Na Kremlu miała pozostać polska załoga.
Polacy przez dwa lata panowali w Moskwie. Rozluźnienie obyczajów załogi, sprzeciw króla Zygmunta III wobec rosyjskiego wymogu przejścia jego syna na prawosławie i kolejny spisek bojarski doprowadziły do… – cały artykuł na źródłowej stronie Polskiego Radia – po kliknięciu na link
Wasyl Szujski zmarł w polskiej niewoli, w Gostyninie 22 września 1612 roku. W niespełna tydzień po jego śmierci zmarli także: jego brat, Dymitr wraz z żoną, Katarzyną. Najbardziej prawdopodobnym powodem ich śmierci była zakaźna choroba, choć nagły zgon trzech członków rodziny Szujskich zbudził podejrzenia, że padli oni ofiarami otrucia.
Hetman Stanisław Żółkiewski, zwycięski wódz w wielu kampaniach przeciwko Rosji, Szwecji czy Imperium Osmańskiemu , w czterechsetną rocznicę jego śmierci, będzie jednym z patronów roku 2020.
4 Histmag.org: – Niech żyje Car Władysław Zygmuntowicz! Cz. 1: Rachuby polityczne i wybuch wojny
◙ Podobne informacje:
Kalendarium: 27 czerwca 1629 r. -„Lew Północy” ucieka przed polską husarią po bitwie pod Trzcianą