Kalendarium: 29 marca 2020 w Krakowie zmarł Krzysztof Penderecki. Kompozytor, dyrygent, pedagog, jeden z najbardziej cenionych na całym świecie twórców muzyki
Nad ranem 29 marca 2020 roku, w wieku 86 lat zmarł wybitny polski kompozytor Krzysztof Penderecki. Był profesorem i rektorem Akademii Muzycznej w Krakowie. Jego ostatnią kompozycją była „Fanfara dla Niepodległej” napisana z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości. Osiem lat temu brytyjski Guardian nazwał go największym współczesnym polskim kompozytorem. – informuje portal PolskieRadio24.pl
Wybitny kompozytor zmarł w niedzielę rano w Krakowie. Informację potwierdziła rodzina.
Młodość i edukacja
Maestro Krzysztof Eugeniusz Penderecki urodził się w 1933 roku w Dębicy na Podkarpaciu.
Pochodził z rodziny o muzycznych tradycjach. Miłość do muzyki zaszczepił w nim już w dzieciństwie ojciec, który grał na skrzypcach. To ten instrument stał się obiektem studiów młodego muzyka, chociaż początkowo uczył się gry na fortepianie.
Lekcje kompozycji rozpoczął pod kierunkiem Franciszka Skołyszewskiego i kontynuował studiami na tym kierunku w latach 50. w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (obecnie: Akademia Muzyczna w Krakowie) w klasie Artura Malawskiego i Stanisława Wiechowicza.
Po ukończeniu edukacji wyższej Penderecki został asystentem w Katedrze Kompozycji krakowskiej uczelni. Później nieprzerwanie przez 15 lat (1972-1987) piastował stanowisko rektora swojej Alma Mater. Niemal do końca życia… – cały artykuł na źródłowej stronie PolskieRadio24.pl – po kliknięciu na link
Wikipedia: – Krzysztof Eugeniusz Penderecki (ur. 23 listopada 1933 w Dębicy, zm. 29 marca 2020 w Krakowie[1]) – polski kompozytor, dyrygent i pedagog muzyczny. Przedstawiciel polskiej szkoły kompozytorskiej w latach sześćdziesiątych. Profesor i rektor Akademii Muzycznej w Krakowie. Członek Polskiej Akademii Umiejętności[2]. W 2012 roku dziennik „The Guardian” nazwał go „najprawdopodobniej największym żyjącym polskim kompozytorem”[3].
Penderecki skomponował cztery opery, osiem symfonii i szereg innych utworów orkiestrowych, koncertów instrumentalnych, oprawę chóralną głównie tekstów religijnych, a także utwory kameralne i instrumentalne. Wśród jego najbardziej rozpoznawalnych utworów są Ofiarom Hiroszimy – Tren, Pasja według św. Łukasza, Polskie Requiem oraz III Symfonia.
Penderecki studiował kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (obecnie Akademia Muzyczna w Krakowie), gdzie po uzyskaniu dyplomu podjął pracę nauczyciela akademickiego. Po raz pierwszy zdobył rozgłos w 1959 roku po premierowym wykonaniu utworów Strofy, Emanacje oraz Psalmy Dawida na festiwalu Warszawska Jesień. Powszechne uznanie przeniosła mu kompozycja Tren na orkiestrę smyczkową, poświęcona ofiarom ataku atomowego na Hiroszimę, oraz chóralne dzieło Pasja według św. Łukasza. Jego pierwsza opera, Diabły z Loudun, została premierowo wystawiona w Hamburgu i Stuttgarcie w 1969 roku. Począwszy od połowy lat 70. styl kompozytorski Pendereckiego zmienił się, a jego pierwszy koncert skrzypcowy skupił się na półtonie i trytonie. W latach 80. powstało jego chóralne dzieło Polskie Requiem.
Jego muzyka niejednokrotnie była wykorzystywana przez twórców filmowych. Utwory Pendereckiego znalazły się w takich filmach jak Egzorcysta Williama Friedkina, Lśnienie Stanleya Kubricka, Dzikość serca Davida Lyncha, Ludzkie dzieci Alfonso Cuaróna, Katyń Andrzeja Wajdy oraz Wyspa tajemnic Martina Scorsese.
Penderecki otrzymał za swoją pracę szereg prestiżowych nagród, w tym dwukrotnie Prix Italia: w 1967 i 1968 roku, oraz czterokrotnie Nagrodę Grammy: w 1988, 1999 (dwie) i 2017 roku. Szereg uczelni wyższych w Europie i Stanach Zjednoczonych przyznało mu tytuł doctora honoris causa. Penderecki posiadał honorowe obywatelstwo Bydgoszczy[4] i był honorowym prezesem Związku Kompozytorów Polskich[5]. Otrzymał szereg odznaczeń państwowych. Kawaler najwyższego polskiego odznaczenia, Orderu Orła Białego.
cały biogram – po kliknięciu na link
◙ Podobne informacje: