Kalendarium: 28 listopada 1907 r. zmarł Stanisław Wyspiański – poeta, dramaturg, malarz, autor „Wesela”, zwany czwartym wieszczem
Mały artysta
Mały Wyspiański po śmierci matki, został przekazany pod opiekę wujostwa Stankiewiczów. Wuj Wyspiańskiego utrzymywał kontakty z krakowską elitą intelektualną. Stanisław uczęszczał do gimnazjum św. Anny, gdzie zaprzyjaźnił się między innymi z Lucjanem Rydlem, poetą i dramatopisarzem.
– Od czasu do czasu wyciągał ołówek albo węgiel z kieszeni i rysował coś na obrusie. Co zresztą babkę moją bardzo irytowało. Bo cóż było z tym zrobić? – wspominała Helena Rydlowa, córka poety w audycji Anny Borkowskiej poświęconej postaci Stanisława Wyspiańskiego.
Od pracowni malarskiej po deski teatru
Początkowo artystę interesowały przede wszystkim sztuki plastyczne. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim i Szkole Sztuk Pięknych, gdzie był uczniem Jana Matejki. W stronę teatru zwrócił się podczas podróży po Europie, gdzie uczęszczał na przedstawienia.
Obie pasje Stanisław Wyspiański połączył po powrocie do Krakowa, gdzie od 1898 do 1903 roku był zatrudniony w Teatrze Miejskim jako dekorator i inscenizator. Podczas pracy zajmował się też reżyserią – jako pierwszy zaadaptował „Dziady” Adama Mickiewicza.
– Z dzisiejszego punktu widzenia Wyspiański jest najważniejszą postacią, jeśli chodzi o teatr polski XX wieku – mówił o krakowskim artyście krytyk teatralny Janusz Majcherek.
Opus magnum z chochołem
– Bardzo długi czas był artystą drugorzędnym – mówił gość audycji z 2004 roku, krytyk teatralny Janusz Majcherek. – Wszystko zmieniło się po premierze „Wesela”. Dramat po raz pierwszy wystawiono 16 marca 1901 roku. – Kiedy to pisał i pokazywał aktorom i ludziom teatru nie bardzo oni to poważnie traktowali – mówił Janusz Majcherek.
◙ Podobne informacje: