Świadkiem zagłady miasta był Pliniusz Młodszy, który pozostawił list z opisem wybuchu wulkanu i spowodowaną nim tragedię. Zgodnie z jego opisem, wybuch nastąpił około południa. W pierwszej fazie z Wezuwiusza wydobyły się wysokie słupy ognia, później czarna chmura, która przesłoniła słońce. Na Pompeje posypał się deszcz rozżarzonych lapilli i popiołu wulkanicznego, który wzniecał pożary, zabijał ludzi i powodował swoim ciężarem walenie się budowli. Mieszkańców uśmiercały także trujące gazy wydobywające się z wulkanu.
Z kolei Herkulanum zostało zalane spływającą po zboczu góry lawiną błota, na wysokość ok. 20 metrów.
Kalendarium: 24 sierpnia 79 roku n.e. doszło do erupcji Wezuwiusza, żywioł pochłonął Pompeje, Herkulanum i Stabie
Dnia 24 sierpnia 79 roku naszej ery miała miejsce katastrofa, która pochłonęła tysiące istnień z trzech wspaniałych miast Imperium Romanum. Wybuch Wezuwiusza był jedną z największych tragedii starożytnego świata. – informuje artykuł na źródłowej stronie Histmag.org
Po raz pierwszy Pompeje zostały zniszczone w 65% przez silne trzęsienie ziemi, które nastąpiło 5 lutego 62 roku. Mieszkańcy jednak w dość krótkim czasie zdołali je odbudować. 17 lat później niespodziewana erupcja wulkanu pogrzebała je na ponad 1500 lat kilkumetrową warstwą popiołu, zabijając mieszkańców, którzy nie zdążyli się ewakuować (badania ujawniły ok. 2000 ciał).
Trzy dni trwała nieprzerwana erupcja, w wyniku której miasto pokryła warstwa popiołów o grubości 5–6 m. Zniszczenia objęły obszar od Herkulanum po Stabie. Według relacji Kasjusza Diona „pojawiło się też tyle pyłu, że jego część dotarła aż do Afryki, Syrii i Egiptu; dotarł też do Rzymu, wypełnił nad nim niebo i zakrył słońce”. On też jako pierwszy pisarz starożytny wymienił z nazwy miasta, które ucierpiały w wyniku erupcji.
8 Wikipedia: – Pompeje (stanowisko archeologiczne)
◙ Podobne informacje:
Kalendarium: 23 sierpnia 1820 r. wielki pożar, strawił znaczną część Buska