Kalendarium: 11 listopada 1673 r. miała miejsce Bitwa pod Chocimiem. Najwięcej zabitych wrogów w dziejach Polski. Ta bitwa uczyniła Sobieskiego królem
Bitwa pod Chocimiem 11 listopada 1673 roku to jedna z najważniejszych w naszych dziejach bitew. Dzięki zwycięstwu pod Chocimiem, które zatrzymało Turków, Polska nie dostała się ostatecznie w strefę wpływów Adrianopola, a królem Polski został wkrótce hetman Jan Sobieski. – informuje 11.11.2022 w dziale Historia portal doRzeczy.pl
11 listopada powinien być pamiętany nie tylko jako Narodowe Święto Niepodległości, ale także jako rocznica zwycięskiej dla Rzeczpospolitej bitwy pod Chocimiem z roku 1673.
♦ Bitwa pod Chocimiem♂ – bitwa stoczona 11 listopada 1673 pomiędzy Rzecząpospolitą Obojga Narodów a Imperium Osmańskim.
Wojska koronne i litewskie pod dowództwem hetmana wielkiego koronnego Jana Sobieskiego odniosły zwycięstwo nad wojskami tureckimi pod wodzą Husejna Paszy (ok. 35 tys. umocnionych w dawnym – z czasów pierwszej bitwy chocimskiej w 1621 roku – obozie polskim). Dzięki błyskawicznemu szturmowi wojska polskie zdobyły obóz ze 120 działami i rozbiły pierwszą armię osmańską. Chocimska wiktoria, traktowana przez Polaków jako odwet za Pokój w Buczaczu (1672), pozwoliła Sobieskiemu rok później wygrać elekcję i zasiąść na tronie Polski…♂
Przed bitwą
Wojna z Turcją rozpoczęła się w 1672 roku, kiedy ponad 100 tysięcy żołnierzy osmańskich wkroczyło na terytorium Rzeczpospolitej. Wkrótce zajęli Kamieniec Podolski i oblegali Lwów. Rzeczpospolita, nieprzygotowana zupełnie do wojny, zgodziła się w połowie października 1672 roku na podpisanie pokoju w Buczaczu. Było to porozumienie kompletnie dla Polski haniebne. Rzeczpospolita zgadzała się bowiem na oddanie Turcji województwa podolskiego, bracławskiego i południowej części prawobrzeżnego województwa kijowskiego oraz zgodziła się płacić haracz w wysokości 22 tysięcy talarów rocznie w zamian za pokój. Układ w Buczaczu czynił, de facto, z Rzeczpospolitej, lennika Imperium Osmańskiego. Traktatu tego polski sejm nie ratyfikował. Postanowiono też, że szlachta musi uchwalić nowe podatki i wyposażyć armię, która stawi czoła wrogiej armii tureckiej.
Wojska Rzeczpospolitej, liczące 47 tysięcy żołnierzy, przeciwko Osmanom poprowadzić miał hetman wielki koronny Jan Sobieski. W tamtym czasie zgromadzenie takiej armii było dla Polski znaczącym wysiłkiem. Pamiętać trzeba, że Rzeczpospolita była ówcześnie osłabiona licznymi konfliktami, które rozgrywały się na jej terytorium od lat (tylko w ostatnich latach Polska i Litwa walczyły m.in. ze Szwecją i Rosją).
W Adrianopolu’ (stolicy Sułtanatu) odrzucenie przez Rzeczpospolitą wynegocjowanego niedawno pokoju było swego rodzaju zaskoczeniem – sądzono, że osłabione państwo polsko-litewskie w łatwy sposób będzie dało się podporządkować. Turcy nie byli do końca bowiem gotowi na dłuższy konflikt. W tym czasie mierzyli się z problemem na granicy z… – cały artykuł na źródłowej stronie DoRzeczy.pl♂
◙ Podobne informacje: