Kalendarium: 6 listopada 1912 r. urodził się Leonard Szczęsny Zub-Zdanowicz, Cichociemny, Żołnierz Wyklęty Niezłomny, szef sztabu Brygady Świętokrzyskiej
6 listopada 1912 r. w Popowcach (obecnie Ukraina) urodził się Leonard Szczęsny Zub-Zdanowicz, przyszły Cichociemny, Żołnierz Wyklęty Niezłomny podpułkownik w NSZ, szef sztabu Brygady Świętokrzyskiej – szczególnie znienawidzony przez komunistów – przypomniał na swoim fb’profilu Romuald Rzeszutek
„Ząb”, taki obrał pseudonim Zub-Zdanowicz, brał udział w licznych walkach przeciwko Niemcom, komunistycznym zbrodniarzom z tzw. AL i sowieckiej agenturze z NKWD współpracującej z rodzimymi zdrajcami.
Po brawurowym rajdzie Brygady Świętokrzyskiej na teren Czech, brał udział w wyzwoleniu niemieckiego obozu koncentracyjnego dla kobiet w czeskim Holiszowie. Uratowanych zostało wówczas ok. 800 kobiet, wśród nich wiele Żydówek i Polek. Na początku lat 50-tych wyemigrował z Wielkiej Brytanii do USA, gdzie rozpoczął działalność charytatywną w organizacjach polonijnych na rzecz przyjaciół i opozycji w Ojczyźnie. Był fundatorem rozbudowy Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Zmarł 12 sierpnia 1982 r. w miejscowości Waterbury w USA. Pochowany na Cmentarzu Polskich Weteranów w amerykańskiej Częstochowie w Doylestown.
Cześć i Chwała Bohaterom!
Wikipedia:
Leonard Szczęsny Zub-Zdanowicz ps. „Ząb”, „Dor”, „Szprung” (ur. 6 listopada 1912 w Popowcach, zm. 12 sierpnia 1982 w Waterbury) – kapitan Wojska Polskiego, cichociemny (w momencie skoku awansowany na rotmistrza) i żołnierz Armii Krajowej, major kawalerii NSZ, od stycznia 1945 podpułkownik w Brygadzie Świętokrzyskiej NSZ[1].
Spis treści
1 Młodość i działalność w II RP
2 Udział w kampanii wrześniowej 1939
3 Udział w walkach przeciwko Niemcom w Norwegii i Francji oraz pobyt w Anglii
4 Przybycie do kraju jako cichociemny i działalność w AK
5 Przejście i walki w ramach NSZ
6 Służba w Brygadzie Świętokrzyskiej NSZ
7 Działalność emigracyjna
8 Ordery, odznaczenia i upamiętnienie
9 Przypisy
10 Bibliografia
11 Linki zewnętrzne
Młodość i działalność w II RP
Urodził się w Popowcach na Wołyniu w rodzinie ziemiańskiej herbu Jastrzębiec o tradycjach patriotycznych. Ojciec Meliton Zub-Zdanowicz był dyrektorem filii Lubelskiego Syndykatu Rolniczego w Opolu Lubelskim, matka Maria z domu Dunin-Juniewicz. L. Zub-Zdanowicz początkowo pobierał nauki w domu. Od 1928 uczył się w Państwowym Gimnazjum Humanistycznym im. Stanisława Staszica w Hrubieszowie. W czerwcu 1930 otrzymał świadectwo dojrzałości.
Słuchacz V rocznika Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu od 16 sierpnia 1930 do 30 czerwca 1931. Szkołę ukończył w stopniu tytularnego plutonowego podchorążego i otrzymał przydział do 1 pułku strzelców konnych w Garwolinie, w którym odbył praktykę na stanowisku podoficerskim (do 15 września 1931). Z dniem 1 stycznia 1933 awansowany na podporucznika rezerwy kawalerii.
W 1931 rozpoczął studia na Wydziale Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, który ukończył w grudniu 1935 jako magister prawa. W czasie studiów należał do Stowarzyszenia Bratniej Pomocy Studentów „Bratniak”, „Legionu Młodych”, Korporacji Akademickiej „Concordia” oraz „Sodalicji Mariańskiej”. Wkrótce rozpoczął pracę zawodową w Izbie Skarbowej w Lublinie, potem w Garwolinie i Łukowie.
15 września 1938 jako oficer rezerwy powołany został na IX Kurs Aplikacyjny dla Oficerów Młodszych w Centrum Wyszkolenia Żandarmerii w Grudziądzu. Kurs ukończył 30 stycznia 1939 i skierowany został na praktykę do plutonu żandarmerii Białystok. Po zakończeniu praktyki i złożeniu egzaminu powołany został do czynnej służby wojskowej w korpusie oficerów żandarmerii. Otrzymał przydział do 3 Dywizjonu Żandarmerii w Grodnie.
pełny biogram na Wikipedii – po kliknięciu na link
◙ Podobne informacje: